Wie bedacht het?
Emir vluchtte op zijn 15e als alleenstaande uit Afghanistan en kwam in het AZC in Wassenaar terecht. Als analfabeet leerde hij snel Nederlands, volgde een MBO opleiding en ging werken voor sociale projecten van Stichting WESP. Hij zag al snel dat veel jongeren in Nederland behoefte hebben aan ontmoeting met leeftijdgenoten. Niet alleen jongeren zoals hij, maar ook scholieren en studenten die door Corona vaker geïsoleerd zijn geraakt.
Samen met een jong team en met steun van fondsen en ondernemers organiseerde hij pop up restaurants voor en door jongeren. Hij liet effectonderzoek doen onder 150 jongeren en dat leidde tot een vaste plek in Wassenaar.
“Ik ontvluchtte een jeugd vol geweld, die ik overleefde door steun van leeftijdsgenoten. In 1989 richtte ik Stichting Wesp op. Met sociale projecten geef ik kinderen en jongeren een stem; die van mij was nooit gehoord.”
Uniek concept
Het Jongerenrestaurant is uniek en innovatief. Er zijn restaurants waar jongeren met een afstand tot de arbeidsmarkt werkervaring kunnen opdoen, maar die koken voor een algemeen publiek. Dat geldt ook voor vluchtelingenrestaurants. Er zijn tijdelijke ontmoetingsplekken in bijvoorbeeld wijkcentra of kerken waar jongeren ook welkom zijn zoals aanschuiftafels, die worden gerund door volwassenen. Kortom, de combinatie vóór en dóór jongeren in een echt restaurant zijn we nog niet tegengekomen, ook internationaal niet. Kent u zo’n initiatief? Laat het ons weten!